Ο Αλβέρτος Σβάιτσερ (1875 Αλσατία – 1965 Λαμπαρενέ) ήταν προικισμένος με απίστευτο εύρος ικανοτήτων και ταλέντων, αλλά και με ακατάβλητη φυσική αντοχή: πάστορας, κορυφαίος καινοδιαθηκικός θεολόγος, μουσικός, ειδικός στον Μπαχ, οργανίστας και πιανίστας, κατασκευαστής μουσικών οργάνων, γιατρός, ιεραπόστολος, συγγραφέας. Το 1905 αρχίζει να σπουδάζει Ιατρική, με σκοπό να φύγει στην Αφρική και να δουλέψει εκεί ως γιατρός. Παίρνει το πτυχίο του το 1910, γίνεται διδάκτορας της Ιατρικής τον Φεβρουάριο 1913 και τον επόμενο ακριβώς μήνα αναχωρεί για το Λαμπαρενέ της σημερινής Γκαμπόν (τότε Γαλλική Ισημερινή Αφρική), όπου ιδρύει νοσοκομείο, στο οποίο νοσηλεύτηκαν δεκάδες χιλιάδες ασθενείς. Θα ζήσει εκεί αθροιστικά 36 χρόνια. Το 1952 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για την ειρήνη.
