Ο Αριστείδης Ευάγγελος Φουτρίδης ήταν Έλληνας και αργότερα Ελληνοαμερικανός κλασικός φιλόλογος και νεοελληνιστής, γεννημένος στις 17 Απριλίου 1887, στο ελληνικό νησί της Ικαρίας, τότε υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δίδαξε στο Χάρβαρντ, στο Γέιλ και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Γεννήθηκε στον Εύδηλο στο νησί της Ικαρίας του Αιγαίου από τον Ευάγγελο Φουτρίδη, καπετάνιο, και την Ασπασία (το γένος Πουλιανού). Λόγω της έλλειψης εργασίας στο νησί κατά την παιδική του ηλικία, ο πατέρας του Φουτρίδη μετακόμισε την οικογένεια στο Χεδιβάτη της Αιγύπτου. Το 1905 ο Φουτρίδης μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου σπούδασε στο Northfield Mount Hermon School και στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το 1911, ίδρυσε τον πρώτο Ελληνοαμερικανό φοιτητικό σύλλογο, με το όνομα Helicon (ή Helikon). Αποφοίτησε με διδακτορικό στα κλασικά το 1915 και έγινε ο νεότερος καθηγητής στο Χάρβαρντ. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Φουτρίδης άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1919. Μετά την πτώση του Βενιζέλου, επέστρεψε στο Γέιλ το 1920, όπου ήταν επίκουρος καθηγητής μέχρι το θάνατό του. Ήταν αποδέκτης του Βραβείου Bowdoin. Μεγάλο μέρος της καριέρας του Φουτρίδη επικεντρώθηκε στην ανάλυση και μετάφραση των έργων του συγχρόνου και φίλου του, Έλληνα ποιητή Κωστή Παλαμά, όπως αποτυπώνεται και από τις εκδόσεις του.
