Ο Δανιήλ Ι. Ιακώβ γεννήθηκε στη Βέροια το 1947. Ήταν από το 1992 καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου υπηρετούσε από το 1973. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. (πτυχίο 1972), μετεκπαιδεύτηκε ως υπότροφος του DAAD επί διετία στο πανεπιστήμιο του Tübingen της Γερμανίας, και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Φιλοσοφικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα Η ενότητα του χρόνου στην αρχαία ελληνική τραγωδία. Συμβολή στη διερεύνηση της δραματικής τεχνικής. Κύριοι τομείς των ερευνητικών του ενδιαφερόντων, η αρχαία ελληνική τραγωδία, ο Πίνδαρος και η “Ποιητική” του Αριστοτέλη. Κατά καιρούς τον απασχόλησαν ζητήματα επιβίωσης της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας στη νεοελληνική γραμματεία. Στις πολυάριθμες μεταφράσεις του συγκαταλέγεται το βιβλίο του Bruno Snell “Η ανακάλυψη του πνεύματος”, Αθήνα 1981. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: Πινδάρου Πυθιόνικοι (σχολιασμένη έκδοση, Βικελαία Βιβλιοθήκη Ηρακλείου 1994), Η Ποιητική της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας (ΜΙΕΤ, Αθήνα 1998, βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), Ζητήματα Λογοτεχνικής Θεωρίας στην Ποιητική του Αριστοτέλη (Στιγμή, Αθήνα 2004).
