Η Ελένη Παχίνη-Τσαντσάνογλου (1937-1995) ήταν φιλόλογος και καθηγήτρια πανεπιστημίου. Γεννήθηκε στις 20 Ιανουρίου 1937 στα Σέρβια Κοζάνης. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης από το 1954 έως το 1960. Δίδαξε από το 1960 έως το 1961 στο Γυμνάσιο της ιδιαίτερης πατρίδας της και από το 1961 έως το 1966 εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Βασιλικό Ίδρυμα Ερευνών. Υπήρξε επιστημονική συνεργάτιδα του Λίνου Πολίτη στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Τον Ιούνιο του 1966 διορίζεται στην έκτακτη αυτοτελή έδρα της Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (ΑΠΘ). Συνεργάστηκε με τον Γιώργο Σαββίδη, Καθηγητή της Έδρας της Νεοελληνικής Φιλολογίας (ΑΠΘ). Από το 1968 έως το 1973 υπήρξε βοηθός και από το 1973 έως 1982 επιμελήτρια της Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας και λέκτορας από το 1982 έως το 1984. Υπηρέτησε ως επίκουρη καθηγήτρια από το 1984 έως το 1985 και ως αναπληρώτρια καθηγήτρια από το 1985 έως το 1990. Από το 1988-1989 διετέλεσε διευθύντρια του Τομέα Μεσαιωνικών και Νέων Ελληνικών Σπουδών. Στα διαστήματα 1982-1983, 1984-1985, 1986-1987 και 1987-1988 διετέλεσε επισκέπτρια καθηγήτρια στη Φιλοσοφική Σχολή της Κρήτης.[1] Το 1992-1993 δίδαξε στο Τμήμα Ελληνικών Σπουδών, Φιλοσοφίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Κύπρου. Το 1974-1975 δίδαξε στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Πέθανε στις 3 Ιανουαρίου 1995.
