Ο ΕΜΙΛ ΝΤΥΡΚΕΜ, θεμελιωτής της γαλλικής σχολής της κοινωνιολογίας, αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως ένας από τους αρχιτέκτονες του επιστημονικού αντικειμένου της κοινωνιολογίας και γενικότερα της σύγχρονης κοινωνικής επιστήμης, δίπλα στον Μαξ Βέμπερ και τον Καρλ Μαρξ. Γεννημένος στο Επινάλ της Λορραίνης το 1858, ο Νταβίντ Εμίλ Ντυρκέμ διέρρηξε την οικογενειακή εβραϊκή ιερατική παράδοση επιλέγοντας να συνεχίσει τις σπουδές του σε ένα από τα λαμπρότερα ιδρύματα της εποχής, την École normale supérieure, όπου καλλιέργησε τα ενδιαφέροντά του για τη φιλοσοφία, την ψυχολογία, και κυρίως τη μελέτη της κοινωνίας και του κοινωνικού δεσμού. Δίδαξε στο πανεπιστήμιο του Μπορντώ από το 1887 έως το 1902, οπότε μετακινήθηκε στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι, όπου παρέμεινε μέχρι τον πρόωρο θάνατό του, τον Νοέμβριο του 1917. Ριζοσπάστης από πολιτική άποψη, συμμετείχε ενεργά στο κίνημα για τη μεταρρύθμιση του γαλλικού εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και στο κίνημα για την προάσπιση των δημοκρατικών θεσμών, υπερασπιζόμενος, ως πρόεδρος της Επιτροπής του Μπορντώ, την αθώωση του λοχαγού Ντρέυφους, σε μια υπόθεση που συντάραξε τη γαλλική κοινωνία στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα.
