Ο Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλης γεννήθηκε το 1924 στον Πειραιά, από οικογένεια με ρίζες στη Μικρασία και στα Δωδεκάνησα. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες και το 1947 διορίστηκε στην Εθνική Τράπεζα. Ως επικεφαλής των Δημοσίων Σχέσεων, ξεκίνησε πολιτιστικές δραστηριότητες που κορυφώθηκαν με την ίδρυση, το 1966, του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, του οποίου εξελέγη διευθυντής. Μετά την απόλυσή του από τη χούντα και την επάνοδό του το 1974, πήρε πάλι τη θέση του διευθυντή του ΜΙΕΤ, στο οποίο αφοσιώθηκε αποκλειστικά από το 1982 έως το θάνατό του (12.3.1998). Εκτός από τις εκδόσεις του Ιδρύματος, οργάνωσε καλλιτεχνικές και φιλολογικές εκθέσεις, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε ιδιωτικώς με τη φιλολογική και τυπογραφική επιμέλεια λογοτεχνικών και επιστημονικών κειμένων (Άπαντα Καζαντζάκη, Πρεβελάκη, Καρυωτάκη, έργα Σολωμού, Σεφέρη, Ελύτη, Θεοτοκά, Ανδρόνικου) και έγραψε ποιήματα και δοκίμια. Χρημάτισε πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων και Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Σπουδών της Σχολής Μωραΐτη. Κορυφαία στιγμή της σταδιοδρομίας του θεωρούσε ο ίδιος την απονομή στο ΜΙΕΤ του Αργυρού Μεταλλίου της Ακαδημίας Αθηνών, το 1995. Παντρεμένος με την ποιήτρια Λίνα Κάσδαγλη, απέκτησε τρία παιδιά και τρία εγγόνια. Έργα του ιδίου: “Εμβόλιμα” (ποιήματα, 1975), “Το αγλαότεχνο τυπογραφείο των Αδελφών Ταρουσόπουλου” (δοκίμιο, Άγρα 1991), “Γιάννης Κεφαλληνός, ο χαράκτης” (κριτική βιβλιογραφία, 2 τόμοι, ΜΙΕΤ 1991, βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών). Εκδόσεις: “Αυτόγραφα ελλήνων συγγραφέων” (λεύκωμα, 1974, βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), “Κύπρος: το άλλο πρόσωπο της Αφροδίτης” (1975).
