Ο Γεώργιος Θ. Ζώρας (1908–1982) υπήρξε τακτικός καθηγητής της Μεσαιωνικής και Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1942–1968).
Γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας και πραγματοποίησε ανώτερες σπουδές νομικής, πολιτικών επιστημών, φιλοσοφίας και φιλολογίας στην Ιταλία, χώρα καταγωγής της μητέρας του, όπου και εργάστηκε για δεκαετίες ως καθηγητής νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας (Πανεπιστήμιο Ρώμης, 1931–1940, 1956–1979· Σχολή Ανατολικών Γλωσσών Ρώμης, 1931–1940).
Κατέλιπε πλουσιότατη συγγραφική παραγωγή και συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση της επιστήμης της Νεοελληνικής Φιλολογίας τον 20ό αιώνα. Βασικό μέλημά του υπήρξε η έκδοση ανέκδοτων δημωδών έργων της βυζαντινής και μεταβυζαντινής γραμματείας. Ασχολήθηκε εκτεταμένα με το έργο του Κάλβου. Εξέδωσε έγγραφα Αρχείων (Βατικανού, Χάγης) για την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή του στην άνθιση των νεοελληνικών σπουδών στην Ιταλία.
Εκδότης/συνεκδότης επιστημονικών περιοδικών (Rivista di Studi Bizantini e Neoellenici, Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών), μετείχε σε πολλές επιστημονικές εταιρείες (πρόεδρος Εταιρείας Ηλειακών Σπουδών, αντιπρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» κ.λπ.).
