Ο Λάζαρος Δεριζιώτης είναι απόφοιτος του Ιστορικού και Αρχαιολογικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Το 1970 εντάχθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, την οποία υπηρέτησε επί 33 ολόκληρα χρόνια, στη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας αρχικά μέχρι το 1973, απ’ όπου μετατέθηκε στη νεοϊδρυθείσα τότε Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λάρισας (αργότερα 7η Ε.Β.Α.), η οποία κάλυπτε μία περιφέρεια 6 νομών της Θεσσαλίας, της Ευρυτανίας και της Φθιώτιδος. Η κύρια απασχόλησή του είναι η μεταβυζαντινή ζωγραφική του 16ου αιώνος και ιδιαιτέρως των Μονών των Μετεώρων, καθώς επίσης και των μνημείων της παλαιοχριστιανικής περιόδου. Τη διετία 1980-82 με άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού φοίτησε στο FREIE UNIVERSITÄT του Βερολίνου όπου εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα τη ζωγραφική των Μονών Μ. Μετεώρου, Ρουσάνου (Μετεώρων) και Αγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου της Πύλης των Τρικάλων. Στην 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων παρέμεινε μέχρι την ημερομηνία της συνταξιοδότησής του το Σεπτέμβριο του 2003. Έλαβε μέρος σε πολλά Διεθνή και Ελληνικά Επιστημονικά Συνέδρια.