Ο Μιχαήλ – Κωνσταντίνος Σταθόπουλος (Αθήνα, 1938) είναι Έλληνας νομικός, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πολιτικός, έχοντας διατελέσει εξωκοινοβουλευτικός υπουργός σε κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης. Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1938 και είναι γιος του Παναγιώτη Σταθόπουλου. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Επιστρέφοντας στην Αθήνα (1965) άρχισε να δικηγορεί. Το 1972 εξελέγη υφηγητής στη Νομική Σχολή Αθηνών, το 1976 έκτακτος καθηγητής αστικού δικαίου και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής για να αποχωρήσει τελικώς με τον τίτλο του Ομότιμου καθηγητή.
Το 1978 μεταξύ άλλων υπήρξε μέλος της επιτροπής για την μεταρρύθμιση του υφιστάμενου Οικογενειακού Δικαίου. Την περίοδο της μεταπολίτευσης διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ενώ το Μάιο του 1985 διορίστηκε υφυπουργός προεδρίας της κυβέρνησης. Το 1983 εξελέγη πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1991. Το 2000 ανέλαβε τη θέση του υπουργού δικαιοσύνης ως εξωκοινοβουλευτικός υπουργός στην κυβέρνηση Κώστα Σημίτη, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 2001. Επίσης έχει διατελέσει εκπρόσωπος της Ελλάδας στην επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για την επιμέλεια ανηλίκων, εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο, μέλος του ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, νομικός σύμβουλος της ΕΡΤ και της Τράπεζα της Ελλάδος, πρόεδρος της Οργάνωσης Πνευματικών Δικαιωμάτων, εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Διάσκεψη των υπουργών Δικαιοσύνης (Βρυξέλλες 1976), μέλος της επιτροπής (σοφών) του ΕΣΥΠ κ.ά. Το 2011 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα του αστικού δικαίου.
