Ο Παναγιώτης Σωτηρούδης σπούδασε κλασική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (πτυχίο 1974). Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Αμβούργου (1986). Το 1977 διορίστηκε ως βοηθός στο Σπουδαστήριο Κλασικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ύστερα από διαδοχικές εξελίξεις ως μέλος ΔΕΠ του Τμήματος Φιλολογίας, από τον Μάρτιο του 2009 κατέχει τη βαθμίδα του Καθηγητή, με γνωστικό αντικείμενο την ελληνική παλαιογραφία και κωδικολογία. Τα κύρια αντικείμενα της εργασίας του είναι η καταλογογράφηση ελληνικών χειρογράφων και η κριτική έκδοση κειμένων. Σε διδακτικό επίπεδο ασχολείται με τους συγγραφείς Δημοσθένη, Θουκυδίδη και Λουκιανό. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Παλαιογραφικής Εταιρείας και της Ένωσης Ελλήνων Υποτρόφων της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD).
Έχει γράψει τα βιβλία: (1) Untersuchungen zum Geschichtswerk des Johannes von Antiocheia (Επιστημονική Επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Παράρτημα αρ. 67), Θεσσαλονίκη 1989. (2) Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου, Συγγράμματα. Τόμος Α΄, Πεντηκοντακέφαλον, Πάφος 1996, σσ. 215-374. (3) Ιερά Μονή Ιβήρων, Κατάλογος ελληνικών χειρογράφων. Τόμος Α΄ (1-100), Άγιον Όρος 1998. (4) E.A. Paschos – P. Sotiroudis, The Schemata of the Stars: Byzantine Astronomy from A.D. 1300. World Scientific Publishing Co., Singapore 1998. (5) Ιερά Μονή Ιβήρων, Κατάλογος ελληνικών χειρογράφων. Τόμος ΙΑ΄ (1387-1568), Άγιον Όρος 2007.
