Δωρεάν μεταφορικά από 45€
Αποστολή εντός 3 ημερών

Πέτρος Δ. Στεφανίτσης

Πέτρος Δ. Στεφανίτσης

Ο Πέτρος Δ. Στεφανίτσης γεννήθηκε στην Λευκάδα το 1791. Διδάχτηκε και άσκησε φαρμακευτική στους αδερφούς Τρύφου στη Λευκάδα και σπούδασε ιατρική στην Κέρκυρα, ίσως στο Ιατρικό Σύλλογο, Collegio Medico. Aπό το 1810, μέχρι την αρχή της Επανάστασης τον βρίσκουμε να υπηρετεί  ως γιατρός στην Κεφαλονιά και τη Λευκάδα. Από τον Οκτώβρη του 1822, μέχρι και τον Απρίλη του 1826 βρίσκεται στο Μεσολόγγι, προσφέροντας τις υπηρεσίες του και ζώντας από κοντά όλες τις μεγάλες στιγμές της Ιερής Πόλεως, μέχρι την ηρωική έξοδο.  Στη συνέχεια καταφεύγει στο Ναύπλιο όπου συμμετείχε στην  συγκρότηση του Σώματος των Επτανησίων, που είχε σκοπό να βοηθήσει την πολιορκημένη Ακρόπολη (1826). Οργάνωσε στο Ναύπλιο το πρώτο στην Ελλάδα νοσοκομείο και υπηρέτησε ως άμισθος γιατρός, από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο του 1827 και ως διευθυντής και ιατροχειρούργος μέχρι τον Ιούνιο του 1832.  Εργάστηκε ως ιδιώτης γιατρός στο Ναύπλιο από το 1832 μέχρι το 1834, όπου μετακομίζει στην Αθήνα. Το 1836 ο υπουργός Στρατιωτικών του έστειλε αργυρό νομισματόσημο εκ μέρους του βασιλιά, (που δίνονταν σε όλους του αγωνιστές) “ως παρά της πατρίδος ευγνωμοσύνης…” Το 1843 του απονεμήθηκε ο αργυρός σταυρός και το 1850 ο χρυσός. Διορίστηκε Επίατρος στη Βασιλική Φάλαγγα το 1837 και γίνεται την ίδια χρονιά μέλος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και το 1838 της Αρχαιολογικής Εταιρείας. To 1839 πρόσφερε 100 δραχμές (και ο γιος του Νικόλαος, 20), για να κτιστεί το Πανεπιστήμιο Όθωνα και μάλιστα παραβρέθηκε στις 2 Ιουλίου του 1839, στην κατάθεση του ακρογωνιαίου λίθου της οικοδομής από το βασιλιά. Ξεκινά παράλληλα το συγγραφικό και το εκδοτικό του έργο. (Χρησιμολόγιο, Απομνημονεύματα, έκδοση μεταφρασμένων Επιστολών του Καποδίστρια). Ο θάνατος του θετού του γιου, Νικόλαου (Γκίκα του Κωνσταντίνου – είχε ορφανέψει στις 12 Φεβρουαρίου 1826 στο Μεσολόγγι και τον πήρε μαζί του από την ηλικία των 13 ετών και τον υιοθέτησε το 1837 δίνοντάς του το όνομά του), σε ηλικία μόλις 33 ετών, στις 30 Ιουλίου του 1846, ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για αυτόν. Στις 30 Μαρτίου 1861, σε ηλικία 70 ετών,  συντάσσει τη διαθήκη του και αφήνει το κύριο κομμάτι της περιουσίας του στην Εκκλησιαστική Σχολή Μάνθου και Γεωργίου Ριζάρη, τη γνωστή Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή προκειμένου να σπουδάζουν Λευκαδίτές. Από τα βιβλία του μπορούσε ο έφορος της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου, να πάρει όσα  δεν βρίσκονταν ήδη στη βιβλιοθήκη, ενώ τα χειρόγραφά του στον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο. Πεθαίνει στις 6 Μαρτίου 1863.

(Πηγή: https://1821.lefkasculturalcenter.gr/)

ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΩΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ