Πολυγραφότατος και δημοφιλέστατος στην εποχή του, ο Σουρής εξέδιδε επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες (1883–1918) την εβδομαδιαία εφημερίδα Ο Ρωμηός, την οποία έγραφε εξολοκλήρου μόνος του, και μάλιστα σε έμμετρη μορφή. Συγκεκριμένα, από το 1883 έως και το 1888 κυκλοφόρησαν 1.442 φύλλα της εφημερίδας, ενώ μετά την επανέκδοσή της συνέχισε μέχρι τις 17 Νοεμβρίου 1918.
Εξώφυλλo από τεύχη της εφημερίδας, ΜΙΕΤ-ΕΛΙΑ
Εξώφυλλo από τεύχη της εφημερίδας, ΜΙΕΤ-ΕΛΙΑ
Παράλληλα, ο Σουρής εξέδωσε πέντε τόμους ποιημάτων, έγραψε κωμωδίες και μετέφρασε Αριστοφάνη. Παρά τις σποραδικές, συνήθως ευκαιριακές, αναφορές σε στιχουργήματά του, παραμένει εν πολλοίς άφαντος από το σημερινό εκδοτικό τοπίο.
«Εγώ “πλέκω στεφάνια του Ρωμηού”. Να, αυτός είναι ο άλλος ποιητής. Ποιητής πολύ, πάρα πολύ, μα όσο λίγοι μπορούν να φαντασθούν, σημαντικότερος, αληθινότερος, μεγαλύτερος από τις ποιητικές ευμορφιές που μπορεί να ξεψαχνίσει ο φακός του Ψυχάρη. Ποιητής ανώτερος από μέτρα, από ρυθμούς, από μουσικές, από τεχνάσματα, από συνίζησες και από χασμωδίες αφημένες επίτηδες… Τις προάλλες η Ακρόπολις, σα να θορυβήθηκε με το άρθρο του Ψυχάρη, ρωτούσε: “Και ποιος είπε πως ο Σουρής είναι ποιητής; Ο Σουρής δεν είναι παρά έμμετρος σατιρικός δημοσιογράφος”. Όχι! Ο Σουρής είναι σατιρικός ποιητής. Και δεν είναι τίποτε άλλο παρά σατιρικός ποιητής. Και ίσα ίσα εκεί φαίνεται μεγαλύτερος, όπου οι άλλοι, αν τύχει να κατεβούν, δείχνονται μικρότεροι: στη δημοσιογραφία.» Γρηγόριος Ξενόπουλος
Ο Σουρής καλπάζει καβάλα στον Πήγασο, ενώ ο Φασουλής και ο Περικλέτος χορεύουν πάνω στους δέκα τόμους του Ρωμηού και τον επευφημούν.
Γελοιογραφία (πιθανώς του Θέμου Άννινου) για τη δεκαετηρίδα του Ρωμηού, 1893.
Σχετικές εκδόσεις
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
Για να τιμήσει την επέτειο θανάτου του σατιρικού ποιητή Γεωργίου Σουρή, το ΜΙΕΤ εξέδωσε το εκτενές ποίημά του «Δον Ζουάν». Στην εμπεριστατωμένη μελέτη του με την οποία μάς εισάγει στο εκτενές ποίημα του Σουρή «Δον Ζουάν», ο Γιώργος Κοροπούλης εξετάζει μέσα από ένα πολυεπίπεδο πρίσμα το έργο του σατιρικού ποιητή αλλά και την περιρρέουσα πνευματική ατμόσφαιρα της εποχής.
Την έκδοση συμπληρώνουν: το αυτοβιογραφικό ποίημα του Σουρή «Εγώ – εις Ρωσίαν», μια ολοζώντανη υπεράσπιση του Σουρή από τα βέλη του Ψυχάρη γραμμένη από τον Γρηγόριο Ξενόπουλο και δημοσιευμένη στο περιοδικό των δημοτικιστών Νουμάς το 1905, σε μια παθιασμένη στιγμή του γλωσσικού ζητήματος, καθώς και ευρετήριο κυρίων ονομάτων που απαντούν στον τόμο.
Στιγμές του Κρητικού ζητήματος στον Ρωμηό του Γεωργίου Σουρή
Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη
Το ανά χείρας βιβλίο συγκεντρώνει ποιήματα, ολόκληρα ή αποσπάσματα, από την έμμετρη σατιρικοπολιτική εφημερίδα Ο Ρωμηός του Γεωργίου Σουρή τα οποία αναφέρονται στο Κρητικό ζήτημα και τις εξελίξεις του από τη δεκαετία του 1880 -το περιοδικό εκδίδεται από το 1883- μέχρι και την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα το 1913. Το ενδιαφέρον μίας τέτοιας ανθολόγησης συνίσταται αφενός στο ότι τα ποιήματα αυτά συνθέτουν ένα απολαυστικό έμμετρο χρονικό της τελευταίας περιόδου του Κρητικού ζητήματος, και αφετέρου στο γεγονός ότι αυτές οι καταγραφές στον Ρωμηό -το πλέον δημοφιλές σατιρικό έντυπο της εποχής- αναδεικνύουν ενδιαφέρουσες αναπαραστάσεις του εθνικού ζητήματος γενικά και του Κρητικού ειδικά, καθώς και των σχετικών στάσεων της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Συνθέτουν επίσης ένα ενδιαφέρον πανόραμα του τέλους του 19ου – αρχών του 20ού αι., ζωντανεύοντας πρόσωπα, στιγμιότυπα, εκδηλώσεις και άλλες εξελίξεις της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, ακόμα και χώρους της Αθήνας αλλά και των Χανίων.