Χριστίνα Τζάθα, Μαρία Χαιρογιώργου και Μίκης Θεοδωράκης σε ταβέρνα, δεκαετία 1950
«Ευτύχησα να είμαι μαζί του (με τον Μάνο Χατζιδάκι) στην Όπερα της Ρώμης στα 1954, όταν ο Ανδρέας Παρίδης διηύθυνε με τους Ιταλούς μουσικούς τον Καραγκιόζη και την Ελληνική Αποκριά. Βγαίναμε και οι δύο για πρώτη φορά στην εμβληματική Ευρώπη των μεγάλων συμφωνιστών! Την επομένη εγώ θα πήγαινα στο Παρίσι να δαμάσω επιτέλους τα φαντάσματα της συμφωνικής μουσικής που με βασάνιζαν, ο δε Μάνος θα γύριζε στην Ελλάδα ακολουθώντας έναν δρόμο που ο ίδιος είχε στρώσει και που θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάκτηση μιας κορυφής που ήταν ίσως η πιο ψηλή για όλους μας: το Ελληνικό Τραγούδι». (εφημ. Το Βήμα, 15-6-2003).
Ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις, Ρώμη 1954
Το 1959 παίρνει παραγγελία από τον Αλέξη Μινωτή για να συνθέσει τη μουσική στην αρχαία τραγωδία Φοίνισσες. Γράφει για πρώτη φορά μουσική για αρχαία τραγωδία, ένα είδος με το οποίο ασχολήθηκε σε όλη την παραπέρα μουσική του πορεία.
Ευριπίδη «Φοίνισσες», 1960. Εθνικό Θέατρο, σκηνοθεσία Αλέξης Μινωτής, μουσική Μίκης Θεοδωράκης, υπεύθυνη κίνησης Μαρία Χορς. Μίκης Θεοδωράκης προς Αλέξη Μινωτή για τη μουσική του πρώτου χορικού. Παρίσι, 30 Δεκεμβρίου 1959. Αρχείο Κατίνας Παξινού και Αλέξη Μινωτή (Δωρεά Αλέξη Μινωτή)
Ευριπίδη «Φοίνισσες», 1960. Εθνικό Θέατρο, σκηνοθεσία Αλέξης Μινωτής, μουσική Μίκης Θεοδωράκης, υπεύθυνη κίνησης Μαρία Χορς. Αρχείο Μαρίας Χορς (Δωρεά Μαρίας Χορς). Σελίδες από σπαρτίτο του πρώτου χορικού. Παρίσι, 14 Ιανουαρίου 1960
Τον Ιούνιο του 1962 γράφει τα κείμενα και τη μουσική για την επιθεώρηση Όμορφη πόλη (Αθήνα, Θέατρο Παρκ).
Ντόρα Γιαννακοπούλου, Μίκης Θεοδωράκης, 1963
Στις 20 Ιανουαρίου του 1963 συμφωνούν με τον Μάνο Χατζιδάκι για μια νέα μουσική παράσταση-συναυλία, που συνυπογράφουν, τη Μαγική πόλη.
Μίκης Θεοδωράκης, Φρέντυ Γερμανός, Μίνως Αργυράκης, 1963
Μίκης Θεοδωράκης, Φρέντυ Γερμανός, 1963
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προξένησε η αγόρευση του βουλευτή Μίκη Θεοδωράκη τον Σεπτέμβριο του 1964 στη Βουλή, με αντικείμενο τη μεταρρύθμιση της σχολικής παιδείας. Μίλησε για τη γενικότερη κατάσταση της ελληνικής παιδείας, για την τεχνική εκπαίδευση και τα μέτρα για την ενίσχυσή της, για την ελληνική γλώσσα και τη διγλωσσία που υπήρχε, για την αισθητική αγωγή και την εισαγωγή της στο Λύκειο, και τέλος για το παιδαγωγικό ήθος.
Ο Μίκης Θεοδωράκης στο βήμα της Βουλής σε συζήτηση για θέματα παιδείας
Ακολουθούν εξώφυλλα από παρτιτούρες:
[Πηγή κειμένων: www. mikisguide.gr]
Σχετικές εκδόσεις:
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία
Στο πλαίσιο της έκθεσης «Μίκης Θεοδωράκης: συνθέτης – πολιτικός – στοχαστής» στην Πύλη Αμμοχώστου κυκλοφόρησε ο συνοδευτικός κατάλογος, όπου, εκτός από το υλικό της έκθεσης, περιλαμβάνονται και κείμενα που παρουσιάζουν και αναλύουν την πολύπλευρη προσωπικότητά του, με στόχο τη βαθύτερη κατανόηση του ανθρώπου που έδωσε έκφραση σε όλους τους Έλληνες με τον πολιτικό του λόγο και την ελληνικότητα και οικουμενικότητα της μουσικής του.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Με την ολοκλήρωση και της παρούσας έκδοσης οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης αισθάνονται ότι εκπληρώνουν το δικό τους χρέος απέναντι στη χώρα και την ιστορία της. Παραδίδουν στον Έλληνα αναγνώστη –αλλά και στον αυριανό ερευνητή– την οριστική έκδοση της αυτοβιογραφίας του Μίκη Θεοδωράκη, ενός ανθρώπου που σημάδεψε την πολιτιστική και πολιτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας όσο ελάχιστοι.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Στους Δρόμους του Αρχάγγελου ο Μίκης Θεοδωράκης αυτοβιογραφείται. Κάνει μια κατάδυση στο χρόνο και τις μνήμες του και αφηγείται τα γεγονότα και τα συναισθήματα που διαμόρφωσαν την προσωπικότητά του και καθόρισαν την καλλιτεχνική και πολιτική πορεία του.
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Ο συλλογικός αυτός τόμος περιλαμβάνει 19 κείμενα που περιγράφουν τα φαινόμενα της μουσικής και της αρμονίας σε συμπαντικό, γήινο και ανθρώπινο επίπεδο. Το 1942 ο έφηβος Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε και στη συνέχεια ανέπτυξε την προσωπική του θεωρία για τη Συμπαντική Αρμονία. Το 2006 το διεθνές Συμπόσιο που διοργάνωσαν το Πανεπιστήμιο Κρήτης και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου στη Χερσόνησο της Κρήτης αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα διεπιστημονικού διαλόγου για μια αναλυτική περιγραφή και δημόσια συζήτηση της θεωρίας αυτής. Με λόγο μεστό και συναρπαστικό, ο Μίκης Θεοδωράκης μας αφηγείται ποιος «θεός» κυβερνά από την εφηβεία μέχρι σήμερα τη ζωή, τη δράση και το έργο του. Μεταξύ άλλων, προκαλεί ανοικτά την κατακερματισμένη επιστήμη των καιρών μας, όταν περιγράφει τις άρρητες στιγμές και τις «μαγικές» διεργασίες γένεσης των νέων μουσικών ιδεών – τι «παθαίνουν» το σώμα και ο νους του συνθέτη όταν επικοινωνεί με τη Μούσα.
Κοινωφελής Επιχείρηση Πολιτισμού και Περιβάλλοντος Δήμου Χανίων-Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου
Το έργο του Μίκη Θεοδωράκη στο πεδίο της Τέχνης, της Λογοτεχνίας, της Πολιτικής και του Πολιτισμού είναι ένα έργο οικουμενικής εμβέλειας. Εξετάζοντας, με τα κριτήρια μιας θεωρίας του πολιτισμού, τα στοιχεία που συνιστούν την οικουμενικότητα του έργου του, αποκαλύπτουμε μια σειρά διακριτικών γνωρισμάτων που συνθέτουν ένα συγκροτημένο και εσωτερικά συνεπές πολιτισμικό πρότυπο.
Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
Διαθέσιμο μόνο στο φυσικό κατάστημα της Αθήνας (1 τμχ.)
Ποιητικό κείμενο του Σπύρου Ευαγγελάτου βασισμένο στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή, κατά τη νεοελληνική μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη, για την ομώνυμη λυρική τραγωδία σε δύο πράξεις του Μίκη Θεοδωράκη. Πρόγραμμα από την παρουσίαση του έργου υπό μορφή συναυλίας στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1998. Περιλαμβάνονται: διανομή ρόλων, σύνοψη, λιμπρέτο, βιογραφικά συντελεστών και κείμενα των Evelin Voigtmann, Αστέρη Κούτουλα και Μίκη Θεοδωράκη.
Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών
Διαθέσιμο μόνο στα φυσικά καταστήματα
Πρόγραμμα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών για την όπερα του Μίκη Θεοδωράκη Λυσιστράτη, που ανέβηκε στις 14, 16–20 Απριλίου 2002. Περιλαμβάνονται τα εξής κείμενα:
– Χρήστος Μπουλώτης, «Ολυμπιάδες Μούσαι του πολιτισμού και της ειρήνης»
– Μίκης Θεοδωράκης, «Για τη Λυσιστράτη» (συνέντευξη στην Evelin Voigtmann και τον Νίκο Καραναστάση)
– Νίκος Καραναστάσης, «Από την αριστοφανική “Λυσιστράτη” στο λιμπρέτο της όπερας»
– Evelin Voigtmann, «Λυσιστράτη: μια σοβαρή κωμική όπερα;»
– Γρηγόρης Μ. Σηφάκης, «Η αρχαία κωμωδία και η “Λυσιστράτη” του Αριστοφάνη»
– Νίκος Καραναστάσης, «Οι παραστάσεις της “Λυσιστράτης” στην Ελλάδα»