«…Ο Χ. Δ. Σκλαβενίτης είχε σπουδάσει στην ΑΣΚΤ της Αθήνας γλυπτική, έχοντας δασκάλους τον Γιάννη Παππά (ο οποίος πάντα τόνιζε την αναγκαιότητα του σχεδίου στους μαθητές του), τον Μιχάλη Τόμπρο -που είχε φέρει τότε στην Σχολή όλα τα πρωτοποριακά ρεύματα του Παρισιού, υπαγορεύοντας εμμέσως στους μαθητές του να απελευθερώνονται από φορμαλιστικές προκαταλήψεις-, τον Παντελή Πρεβελάκη, εμβριθή ερευνητή της παλαιότερης και σύγχρονης τέχνης, αλλά και τον Γιάννη Μόραλη, που δίδασκε σε βάθος τα προβλήματα της φόρμας και του χρώματος. Οι καθηγητές ποτέ δεν μπορούν, ωστόσο, να προδιαγράψουν σε έναν καλλιτέχνη την πορεία του. Το ίδιο συνέβη και με τον Χ. Δ. Σκλαβενίτη. Άντλησε ερεθίσματα, συνδύασε τρόπους χειρισμού της φόρμας, αλλά τις μεθόδους που ακολούθησε, τις οφείλει στον ανήσυχο εαυτό του, έχοντας απόλυτη συναίσθηση των αναγκών του και των ευθυνών που από νωρίς ανέλαβε σχετικά με την ζωή του, προσπαθώντας να ανταπεξέλθει στις εκάστοτε δυσκολίες της…».
(απόσπασμα από το βιβλίο)
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%