Στον παρόντα τόμο επιχειρείται έμμετρη απόδοση των μύθων του Αισώπου, οι οποίοι συνοδεύονται από εικονογράφηση. Παράλληλα παρατίθεται το πρωτότυπο κείμενο.
“Πρωτοδιάβασα μύθους του Αισώπου στα αρχαία, πολύ μικρός, σε μια “Χρηστομάθεια” του παππού μου κι αυθόρμητα μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να τους αποδώσω σε στίχους. Πολύ αργότερα, μελετώντας τα του Αισώπου, είδα ότι με την απόδοση των μύθων του σε στίχους είχαν καταπιαστεί τόσοι και τόσοι από την αρχαιότητα ως σήμερα. Κι αυτό είναι το περίεργο: Τι παρακινούσε και τι παρακινεί τους ασχολούμενους με τα γράμματα να μεταφέρουν σε στίχους αυτούς τους συμπυκνωμένους θησαυρούς; Δε το γνωρίζω. Ακόμη και ο μέγας Σωκράτης, μιλώντας στο μαθητή του Κέβη, που τον είχε επισκεφθεί στην φυλακή, του είπε: “Επήρα όσους μύθους είχα πρόχειρους στη μνήμη μου, και ήξερα απ’ έξω τους μύθους του Αισώπου, και έβαλα ρυθμικούς στίχους στους πρώτους που μου ήρθανε στο νου” (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ)