Οι Εκλογές του Βιργιλίου παραπέμπουν στα βουκολικά Ειδύλλια του Θεοκρίτου, εμφανίζουν τα χαρακτηριστικά της νεωτερικής ποιητικής τέχνης των Αλεξανδρινών και γράφονται δέκα περίπου χρόνια προτού η Ναυμαχία στο Άκτιο, το 31 π.Χ., λυτρώσει τη Ρώμη από το άγχος των εμφύλιων πολέμων.
Έτσι, στα δέκα μικροτεχνήματα αυτής της συλλογής, οι βουκολικές φωνές διερμηνεύουν έναν κόσμο ο οποίος νοιάζεται αποκλειστικά για το τραγούδι, αλλά απηχούν και το θόρυβο της πολιτικής πραγματικότητας που απειλεί τη μουσική αμεριμνησία της βουκολικής κοινότητας.
Η μελέτη αυτή απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται για τις σύγχρονες τάσεις ερμηνείας στο χώρο της κλασικής ποίησης. Μπορεί να ενδιαφέρει τόσο τον αναγνώστη που ελκύεται από ευρύτερα ιδεολογικά ζητήματα (όπως είναι το ζήτημα της ευθύνης και της στάσης του διανοουμένου απέναντι στην πολιτική εξουσία) όσο και εκείνον που αρκείται να αφουγκραστεί την απαράμιλλη μουσικότητα του βιργιλιανού εξαμέτρου· και είναι η πρώτη συνολική ελληνόγλωσση απόπειρα ερμηνείας μιας ποιητικής συλλογής που αποτελεί ένα από τα κλειδιά της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.