Οι επιφυλλίδες της Έβης Τουλούπα αποδεικνύουν ότι η επαγγελματική ενασχόληση με την αρχαιότητα κάθε άλλο παρά αμβλύνει το ενδιαφέρον και την επαφή της με την καθημερινή ζωή και την επικαιρότητα. Αντίθετα μάλιστα, λόγω ίσως της συνεχούς σύγκρισης του παλαιού με το καινούριο οξύνει την κρίση και βοηθάει στο να βλέπει κανείς τα συμβαίνοντα με έναν πιο διαχρονικό και ουσιαστικό τρόπο. Εξάλλου, η ελληνική ιστορία, μυθολογία και παράδοση έχουν τέτοιο πλούτο ώστε να αποτελούν αστείρευτη πηγή γνώσης αλλά και πνευματικής απόλαυσης. Τα τρία αυτά στοιχεία συνιστούν και τις κύριες πηγές από τις οποίες η αρχαιολόγος Έβη Τουλούπα αντλεί την έμπνευσή της για τον εύστοχο σχολιασμό της.
(απόσπασμα από την παρουσίαση της έκδοσης)