Η παραγωγή οίνου στη Μεσσηνία για εγχώρια κατανάλωση και όχι εξάγωγη ήταν ανάλογη με εκείνην της όμορης Ηλείας όπου, στην περιοχή τουλάχιστον της Πίσας, γινόταν συστηματική αμπελοκαλλιέργεια, σύμφωνα με τον Παυσανία. Σε καθαρτήρια ‘’εναγική’’ πυρά σε ιερό των ελληνιστικών χρόνων στην περιοχή του Σταδίου της αρχαίας Μεσσήνης ήλθε στο φως μεγάλος αριθμός πυρακτωμένων σπόρων σταφυλιού ( vitis vinifera), ελιάς ( olea europea), κουκουνάρας (pinus pinea), αμυγδάλου (amygdalus commutis), καστάνου (castanea sativa) και σύκου που εξετάσθηκαν σε εργαστήριο του CNRS στη Γαλλία και δημοσιεύτηκαν. Απόδειξη της παραγωγής οίνου αποτελούν και τα νομίσματα, κυρίως της Κορώνης, όπου το διονυσιακό εικονογραφικό θέμα ‘’βότρης’’ είναι συχνό. Τα ασημένια τριώβολα της πόλης από το 146 π.Χ. και εξής φέρουν τσαμπί σταφυλιού (βότρυ) με το εθνικό ΚΟΡ (ονέων).
( Από το Αντί Προλόγου του βιβλίου)
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
20%
20%
20%
10%
30%
20%
20%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
20%
20%
20%
10%
30%
20%
20%