H Αθήνα ορίστηκε πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους το 1833, με την προοπτική να αποτελέσει το διοικητικό κέντρο της χώρας, στενά συνδεδεμένο με την αρχιτεκτονική κληρονομιά της αρχαίας πόλης. H ίδρυση της νέας Αθήνας αποτελεί βασική τομή στην ιστορία του πολεοδομικού σχεδιασμού. Πρόκειται για τον τελευταίο μνημειακό σχεδιασμό Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας στο πνεύμα της όψιμης πεφωτισμένης δεσποτείας. H ιστορία ίδρυσης της πόλης καταγράφεται από την πλευρά της ιστορίας των ιδεών, ως αντιπαράθεση ριζικά διαφορετικών, ανταγωνιστικών αντιλήψεων σχετικά με την οργάνωση του χώρου. Έχουμε να κάνουμε με διάφορα πολεοδομικά “οράματα”, τα οποία διατυπώνονται από διαφόρους πολεοδόμους που έδρασαν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον.
Στην παρούσα μελέτη, ο καθηγητής Αλέξανδρος Παπαγεωργίου-Bενετάς, ο οποίος έχει ασχοληθεί για χρόνια με την ίδρυση της νέας πόλης των Αθηνών και έχει ερευνήσει το υπάρχον αρχειακό υλικό τόσο στην Αθήνα όσο και στο Μόναχο, παρουσιάζει, αναλύει και σχολιάζει τις διάφορες αυτές πολεοδομικές προτάσεις για την Αθήνα. Στόχος της είναι να χρησιμεύσει στους μελλοντικούς ερευνητές, ώς εργαλείο εργασίας, αφ’ενός φωτίζοντας όλα τα εναλλακτικά ιδεατά πολεοδομικά πρότυπα για την ίδρυση της πόλης, αφετέρου διευκολύνοντας την πρόσβαση στις πηγές. Ανέκδοτα στοιχεία και σχέδια δημοσιεύονται στη μονογραφία αυτή, που αποτελεί ουσιαστική συνεισφορά στην ιστορία της ευρωπαϊκής πολεοδομίας.
Στο βιβλίο αυτό η θεώρηση της πολεοδομικής ιστορίας διευρύνεται, λαμβάνοντας τη μορφή μιας ανάλυσης της πολεοδομικής τέχνης βασισμένης σε μιαν αυστηρή τεκμηρίωση που σπάνια απαντάται. Tο παρόν έργο θέτει νέα μέτρα για την έρευνα της ιστορίας της πολεοδομίας.
(πηγή: Εκδόσεις Καπόν)