Στήν Εθνική μας βιβλιοθήκη σώζονται σήμερα περίπου 190 χαρτοθήκες με τα κατάλοιπα του Δημήτριου Βικέλα. Είναι ίσως μια από τίς λίγες περιπτώσεις, όπου το αρχείο ενός λογίου περνάει μετά τον θάνατό του μάλλον αυτούσιο σε φυσιολογικό αποδέκτη, χωρίς στο μεταξύ να έχει, κατά διάφορους τρόπους, συληθεί. Πέρα όμως από μιαν επιμέρους ταξινόμηση, κυρίως της αλληλογραφίας, την οποίαν είχεν αρχίσει -χωρίς όμως καί να την ολοκληρώσει- ό ίδιος ό Βικέλας, το πλούσιο αυτό σε όγκο και σε περιεχόμενο αρχειακό υλικό, παραμένει αταξινόμητο. Η χρησιμοποίησή του, συνεπώς, από τον σημερινόν ερευνητή αποβαίνει ατελέσφορη, αν δεν το διατρέξει ολόκληρο. Το αρχείο, πριν παραδοθεί στην Βιβλιοθήκη, εχρησιμοποίησε έως τώρα ως σύνολο, μόνον -όσο τουλάχιστον μου είναι γνωστό- ό φυσικός κληρονόμος του Αλέξανδρος Αρ. Οικονόμος, γιος της αδελφής του Βικέλα Αικατερίνης, συζύγου του Αριστείδη Οικονόμου. Πρόθεσή του ήταν, όπως μας πληροφορεί ό ίδιος, να συμπληρώσει την ημιτελή βιογραφία του Βικέλα, επειδή, “εκ συνομιλιών μετ’ αυτού, ιδίως κατά τους τελευταίους μήνας της ζωής του, εκ σχετικών οδηγιών δοθεισών τότε υπό του ιδίου εις την αδελφήν του … προκύπτει ότι ό Δ. Βικέλας θα επεθύμει να συμπληρωθώσι τα “Απομνημονεύματά” του”. (…) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)