Εικαστικό ταξίδι στο Άγιον Όρος / Artistic Journey on Mount Athos

Κατάλογος της ομώνυμης έκθεσης της Αγιορειτικής Εστίας (26.10.2024 – 1.2.2025) στο πλαίσιο του 59ου Φεστιβάλ Δημητρίων.

«Βασισμένη σε έργα προερχόμενα από δημόσιους πολιτιστικούς φορείς της Θεσσαλονίκης και αγιορείτικες μονές, η έκθεση αναδεικνύει τους καλλιτεχνικούς καρπούς που προέκυψαν από την ανάγκη των δημιουργών για αποθησαύριση των πνευματικών και αισθητικών αξιών που επί αιώνες καλλιεργούνται στο Άγιον Όρος.

Το Βυζάντιο, υποτιμημένο από τους δυτικούς μελετητές –και όχι μόνον–, προσέφερε απαντήσεις σε προβληματισμούς που αφορούσαν όχι απλώς στην αναβίωση της αγιογραφίας, αλλά και σε μορφοπλαστικές λύσεις σε όσους αναζητούσαν την αλήθεια της ζωγραφικής γλώσσας. Η βυζαντινή και μεταβυζαντινή παράδοση με τη μορφή γνωστικού εργαλείου για τη διαπίστωση και κατανόηση του ελληνικού πολιτιστικού συνεχούς, του υπερβατικού περιεχομένου της τέχνης και των ευρηματικών τεχνικών διευκόλυνε τους καλλιτέχνες να ανακαλύψουν μέσα από γνήσια ελληνική πηγή τις αντιστοιχίες με τη σύγχρονη τέχνη, δηλαδή την αξία του λεγόμενου διαχρονικά μοντέρνου.»

Κάτια Κιλεσοπούλου, Ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης

Catalogue for the homonymous exhibition by Mount Athos Center (26.10.2024 – 1.2.2025) being staged as part of the 59th Dimitria Festival.

”Based on artworks lent by various public cultural bodies in Thessaloniki and Athonite monasteries, the exhibition showcases the artistic fruits that have arisen from the need felt by their creators to record the spiritual and aesthetic values that have been cultivated on Mount Athos for centuries.

Byzantium – which has, to say the least, been underrated by Western scholars – has provided answers to issues concerning not only the revival of icon painting but also the need for morphoplastic solutions felt by those seeking the truth about the language of painting. The Byzantine and post-Byzantine tradition, as a cognitive tool for discovering and understanding the Greek cultural continuum, the transcendental content of art and inventive techniques, has helped artists to discover, through an authentic Greek source, analogies with contemporary art – that is to say, the value of the so-called ‘diachronically modern’.”

Katia Kilesopoulou, Art historian and exhibition curator

(πηγή: Αγιορείτικη Εστία)