Η εισαγωγή αυτή αναφέρεται ειδικά στις εικαστικές τέχνες, δηλαδή στην αρχιτεκτονική, την γλυπτική και την ζωγραφική. Οι τέχνες αυτές και οι υποδιαιρέσεις τους εξετάζονται σαν μορφές στον χώρο και στον χρόνο, δηλαδή στην παρουσία και τα βασικά χαρακτηριστικά τους και στην ιστορική τους εξέλιξη. Επίσης, συζητούνται οι παλιές διακρίσεις Καλών και όχι Τεχνών, Μηχανικών και Ελευθερίων Τεχνών, Ωραίων και Πρακτικών, Υψηλών και Ταπεινών Τεχνών, Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών. Τέλος στον τόμο αυτό δίνεται έμφαση στη διακρίβωση του ιδιαίτερου χαρακτήρα του έργου τέχνης κάθε περιόδου προς διευκόλυνση του αναγνώστη στην επαφή του με αυτό.
“Παιδί της αγάπης και της ανάγκης, όπως και τόσα και τόσα άλλα είναι και η «Εισαγωγή στην Τέχνη», που έχει στα χέρια του ο αναγνώστης. Της αγάπης για την τέχνη, τους δημιουργούς της, τις μορφές της, τις αναζητήσεις και τις κατακτήσεις της, τα χαρακτηριστικά της και το περιεχόμενό της. Και της ανάγκης να δει ο ίδιος ο συγγραφέας καλύτερα και να παρουσιάσει σαφέστερα στους μαθητές του, τα προβλήματα και τις δυσκολίες της, την εξωτερική της δύναμη και τον εσωτερικό της πλούτο. Ιδιαίτερα, τον τρόπο με τον οποίο εκφράζει ο άνθρωπος τις συναντήσεις του και τη θέση του στον κόσμο και κάνει άλλοτε το άγνωστο και το ακαθόριστο ορατό και άλλοτε το ορατό συνειδητό. Γιατί η τέχνη – κατά την εύστοχη διατύπωση του Μαλρώ – όχι μόνο αρνείται ό,τι αρνείται τον άνθρωπο, αλλά και του δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και να αντιμετωπίσει, με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, τις αμφιβολίες και τους φόβους του, τις αδυναμίες και τις ανάγκες του.” (Απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης)