Η “Εισαγωγή στην τέχνη του κινηματογράφου” είναι μια από τις πιο σημαντικές και αναγνωρισμένες εισηγητικές μελέτες στην ανάλυση του κινηματογραφικού μέσου, ένα διδακτικό εγχειρίδιο χρήσιμο στα πανεπιστημιακά τμήματα του κλάδου. Στο βιβλίο εξετάζεται ο τρόπος δημιουργίας, λειτουργίας και πρόσληψης της κινηματογραφικής ταινίας ή του ντοκιμαντέρ με σκοπό την ευαισθητοποίηση των αναλυτικών και ερμηνευτικών ικανοτήτων και εν γένει της προσοχής του θεατή. Οι συγγραφείς αναλύουν τα κινηματογραφικά είδη, την παραγωγή, την αφηγηματική μορφή, την τεχνική (μιζανσέν, μοντάζ, φωτογραφία) και το ύφος του κινηματογραφικού έργου, δίνουν δείγματα κινηματογραφικής κριτικής και αξιολόγηγσης, αλλά και μια σύντομη επισκόπηση της ιστορίας του σινεμά. Συνδυάζουν τις τεχνικές πληροφορίες με τις απαραίτητες θεωρίες, και αναφέρονται τόσο στις μεθόδους και τις δημιουργίες των κινηματογραφιστών της διθενούς παραγωγής κατά τον 20ό αιώνα όσο και στους μεγάλους θεωρητικούς της τέχνης του κινηματογράφου. Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Όρσον Ουέλς, ο Σπάικ Λη, ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Τζίγκα Βερτόφ και άλλοι σκηνοθέτες παρέχουν με τις ταινίες τους παραδείγματα κινηματογραφικής σύνθεσης, ενώ ταινίες όπως ο “Μάγος του Οζ”, ή ο “Πολίτης Κέιν” εξετάζονται ως προς τους διαφορετικούς τρόπους αφήγησης μιας ιστορίας ή τα νοηματικά επίπεδα που μπορεί να εμπεριέχει η κάθε ταινία.
Πως γίνεται μια ταινία, πως λειτουργεί ως σύνολο, πως την αναλύουμε κριτικά, ή ακόμα πως μεταβάλλεται η τέχνη του κινηματογράφου μέσα στην ιστορία είναι ζητήματα που εισάγουν τον αναγνώστη στην αισθητική του σινεμά, προτρέπουν τον σπουδαστή στην έρευνα, οξύνουν την αντίληψη του απλού θεατή αλλά και του κινηματογραφόφιλου. Γιατί, όπως λένε και οι συγγραφείς, “καθισμένοι σε μια σκοτεινή κινηματογραφική αίθουσα και παρακολουθώντας μια συναρπαστική ταινία, δυσκολευόμαστε ίσως να θυμηθούμε πως αυτό που βλέπουμε δεν είναι φυσικό αντικείμενο, όπως ένα λουλούδι ή ένας αστεροειδής. Ο κινηματογράφος μάς αιχμαλωτίζει σε τέτοιο βαθμό, ώστε έχουμε την τάση να ξεχνούμε πως οι ταινίες είναι προϊόντα κατασκευής. Για να κατανοήσει κανείς την τέχνη του κινηματογράφου πρέπει πρώτα να αναγνωρίσει ότι μια ταινία παράγεται τόσο από μηχανές όσο και από ανθρώπινη εργασία”.