«Αν από τον Βυζαντινό μεσαίωνα και την διάσταση που επικράτησε με τη χριστιανική Δύση, κατορθώθηκε να μεταστραφεί το κλίμα σε φιλελληνικό, αυτό οφείλεται κατά μέγα μέρος στον περήφανο Αρματολισμό που αναπτύχθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
[…] Ο Αρματολισμός έχει τις ρίζες του στους βυζαντινούς χρόνους και τα χρόνια της Τουρκοκρατίας αναπτύχθηκε σε δύναμη ισχυρή στις ορεινές περιοχές της Ρούμελης έως την Πίνδο, τη Μακεδονία και τον Όλυμπο. Τα λείψανα αυτής της στρατιωτικής δύναμης από τους Μεσαιωνικούς χρόνους, ονομάζονταν Αρματολοί από τους Έλληνες (αυτοί που έφεραν άρματα) και χαϊδούκοι (κλέφτες) από τους Οθωμανούς.Οι Αρματολοί ζούσαν ελεύθεροι στην περιοχή τους, δεν έκυπταν τον αυχένα στον τούρκικο ζυγό, έχαιραν κάποιων προνομίων ανεξαρτησίας, και δεν πλήρωναν κεφαλικό φόρο (χαράτσι)…»
(από το βιβλίο)