Αν ο 19ος αιώνας ήταν η εποχή των επιγραφών, ο 20ος είναι η εποχή των παπύρων. Κανένας κλάδος της αρχαιογνωσίας δεν έδωσε τέτοια ώθηση στις κλασικές σπουδές, δεν ανασκεύασε τόσες παραδεδεγμένες αλήθειες, δεν διεύρυνε τόσο τους ορίζοντες της γνώσης μας όσο η παπυρολογία. Το βιβλίο αυτό, το πρώτο στο είδος του που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, εκθέτει συνοπτικά και έγκυρα όλα τα στοιχεία που χρειάζεται να ξέρει ο εκδότης ή ο χρήστης των παπύρων και αποτελεί μια σφαιρική επισκόπηση της ιστορίας, της φύσης, των μεθόδων και των στόχων της παπυρολογίας. Ο συγγραφέας αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία της ανακάλυψης των παπύρων, εξετάζει τις φυσικές ιδιότητες του παπύρου ως γραφικής ύλης, σκιαγραφεί την ιστορία του αρχαίου βιβλίου και αναλύει τα προκαταρκτικά στάδια και τη διαδικασία της έκδοσης των παπυρικών κειμένων. Με αφοπλιστικές αναφορές σε προσωπικά του σφάλματα και με βαθιά γνώση του υλικού του, κάνει έναν απολογισμό των επιτευγμάτων αλλά και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η σύγχρονη φιλολογική και ιστορική έρευνα, καθώς και μια αποτίμηση της συμβολής των νέων κειμένων στη γνώση μας για την αρχαία λογοτεχνία, τα ελληνορωμαϊκά διοικητικά και αρχειακά συστήματα, τη θρησκεία, το δίκαιο και την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας.
