(…) Λίγα σχετικώς και σε κακή κατάσταση είναι τα κατάλοιπα της μεσοβυζαντινής και της παλαιολογείου μνημειακής ζωγραφικής στην περιοχή αυτή, τα οποία ανά τους αιώνες υπέστησαν μεγάλες καταστροφές από σεισμούς και άστοχες ανθρώπινες επεμβάσεις. Διασώζονται ωστόσο τοιχογραφίες που εξαρτώνται από σημαντικά καλλιτεχνικά κέντρα, όπως των Αγίων Ιάσωνος και Σωσιπάτρου στην Κέρκυρα, άλλες που τεκμηριώνουν την όσμωση της βυζαντινής και της δυτικής παραδόσεως (στην Οδηγήτρια της Λευκάδος) και μία ομάδα ταπεινών ναών στην Κέρκυρα, των οποίων η διακόσμηση έχει άμεση σχέση με την απέναντι ακτή της Απουλίας.
Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του Ευρετηρίου, περιλαμβάνεται ο γραπτός διάκοσμος όλων των ναών που χρονολογούνται μεταξύ 750 και 1500 μ.Χ., ασχέτως της εκτάσεως και της σημασίας του. Περισσότερα μνημεία διασώζει η Κέρκυρα, λιγώτερα η Ζάκυνθος και η Λευκάδα, ενώ στην Κεφαλληνία υπάρχουν αρκετές εκκλησίες αλλά μικρών διαστάσεων και σε κατάσταση προχωρημένης ερειπώσεως. Δεν έχουν μέχρι σήμερα εντοπισθεί βυζαντινές τοιχογραφίες στην Ιθάκη, τους Παξούς και τα ελάσσονα νησιά.(…)
(από τον πρόλογο του βιβλίου)