«Για την «ανάγνωση» και την αξιολόγηση του συνόλου του έργου ενός καλλιτέχνη που δημιούργησε για τον εαυτό του, μάρτυρες είναι μόνο τα έργα. Μέσα από αυτά μπορεί κανείς να αποκτήσει μια εικόνα για τις προτιμήσεις, τις επιρροές, τα βήματα που ακολούθησε.
Το έργο της Ευρυδίκης Κωστοπούλου (Αθήνα 1907-1980) αποτελεί μια τέτοια περίπτωση. Ερευνώντας ένα μεγάλο αρχείο με πάνω από 150 πίνακες και σχέδια, έγιναν σαφή κάποια πράγματα και σκιαγραφήθηκε η ζωγραφική της.
[…] Το προσωπικό της ιδίωμα παρέμεινε σχετικά σταθερό και ο όγκος των έργων δείχνει ότι η ζωγραφική της ήταν ουσιαστική για την ίδια. Χωρίς φιλοδοξίες για διακρίσεις, πολύ σπάνια υπέγραφε τα έργα της (αρ. κατ. 56), συνηθέστερα χρησιμοποιούσε το μ0νόγραμμα Ε.Κ.»
(από το βιβλίο)