Η Ζωή Μητσοτάκη ερευνά υποδειγματικά και παρουσιάζει την «Κρήσσα ζωγράφο» Φλωρεντίνη Καλούτση (1870-1971) που ανήκε σε μια εποχή, αλλά και σε μια γενιά που μόχθησε, για να διαμορφώσει το νεοελληνικό αισθητήριο, εμπνευσμένη από τις εικαστικές ιδέες και τα θεματικά ευρήματα που παρέμεναν διαφυλαγμένα μέσα στο ανεξάντλητο απόθεμα της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το έργο της Φλωρεντίνης Καλούτση χωρίζεται σε τρία μέρη: τη ζωγραφική, την υφαντική και την ξυλογλυπτική. Η ταξινόμηση των σχεδίων της που διασώθηκαν αποκαλύπτει την καλλιτέχνιδα και συμβάλλει ουσιαστικά στη διαπίστωση της συνέχειας και της διάρκειας της παραδοσιακής τέχνης στη μεγαλόνήσο.