Στο έργο του Γιώργου Σισιλιάνου διακρίνονται τρεις περίοδοι. Η πρώτη περίοδος, κατά την οποία ακολουθεί τονικά και τροπικά ιδιώματα, περιλαμβάνει τα έργα που γράφτηκαν μέχρι το 1953, χρονιά ολοκλήρωσης των σπουδών του στην Ιταλία, όταν ακόμη πίστευε ότι το μέλλον της ελληνικής μουσικής βρισκόταν “στο σημείο όπου το Βυζαντινό Εκκλησιαστικό Μέλος διασταυρώνεται με το Ελληνικό Δημοτικό Τραγούδι”. […]
(Από την εισαγωγή)