«Με τη διδακτική ματιά μας προσανατολισμένη στην επικοινωνιακή προσέγγιση της γλώσσας δεν αποκλείουμε από τις διδακτικές δραστηριότητες κανένα είδος κειμένου που υπηρετεί τις αναρίθμητες επικοινωνιακές περιστάσεις, στις οποίες εμπλέκεται ο κοινωνικός άνθρωπος. Προέχει, επομένως, να επιλεγούν τα κατάλληλα κείμενα που θα συμβάλουν στο να καταστεί η σχολική τάξη επικοινωνιακό εργαστήρι. Ανάμεσα σ’ αυτά μπορούν να συμπεριληφθούν και λογοτεχνικά κείμενα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι εξισώνουμε τη διδασκαλία της λογοτεχνίας με τη διδασκαλία της γλώσσας. Το μάθημα της λογοτεχνίας έχει την αυτονομία του και είναι εκεί για να αξιοποιηθεί αυτοτελώς. Η επικοινωνιακή όμως λειτουργικότητά της επιβάλλει να έχει την παρουσία της και στην οργάνωση των διδακτικών δραστηριοτήτων που πραγματώνουν την επικοινωνιακή προσέγγιση της γλώσσας. Άλλωστε, είναι στοιχείο της αποστολής του σχολείου το να εφευρίσκει τους τρόπους και τα μέσα με τα οποία θα διευρύνεται η λειτουργική δυναμική της γλώσσας των μαθητών, για να συμμετέχουν αποτελεσματικά και παράλληλα να ελέγχουν τις πολυποίκιλες-άπειρες, λειτουργικά διαφοροποιημένες, γλωσσικές μορφές που η κοινωνία χρησιμοποιεί».
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)