Η προσπάθεια γνωριμίας με την ελληνική ζωγραφική του 20ού αι. ολοκληρώνεται στον γ΄ τόμο μέσα από την παρουσίαση των καλλιτεχνών της γενιάς 1940-1967 και των προσπαθειών τους. Γίνεται αναφορά σε δημιουργούς που διακρίνονται περισσότερο για τις καθαρά προσωπικές τους αναζητήσεις σε διάφορες κατευθύνσεις, αλλά και σε καλλιτέχνες παραδοσιακών τάσεων ακαδημαϊκών τύπων και προσωπικών συνδυασμών, χωρίς ωστόσο να απουσιάζουν κινήσεις τους προς νέες μορφοπλαστικές περιοχές. Ακολουθούν τα κεφάλαια που ασχολούνται με τους καλλιτέχνες των εξπρεσσιονιστικών τάσεων, τους καλλιτέχνες των σουρεαλιστικών κατευθύνσεων, τις παραστατικές και νεοπαραστατικές τάσεις μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τέλος με τον ρόλο της επιστήμης στην τέχνη, μέσω της αξιοποίησης των μηχανικών, ηλεκτρικών μέσων ως δυνατοτήτων κατασκευής εικόνων.