[…] Η πίστη στην αντοχή και διάρκεια του Ελληνισμού δεν έχει καμιά σχέση με κανενός είδους σωβινισμό, ιδεολογία άλλωστε που απέρριπτε με αποτροπιασμό ο Παλαμάς.
Το έργο είναι βαθιά ρωμαντικό -όχι με την τρέχουσα σημασία, του όρου- άλλα γιατί ενσαρκώνει τη χαρακτηριστικότερη ιδέα του ρωμαντικού ιστορισμού, που είναι η ενότητα και η διάρκεια του Ελληνισμού. Παρ’ όλ’ αυτά η Φλογέρα του Βασιλιά δεν είναι ιστορικό ποίημα, υποβαστάζεται όμως από την ελληνική ιστορία τεσσάρων χιλιάδων χρόνων. Πραγματικά, πρόκειται για μιαν από τις σπουδαιότερες προσπάθειες ποιητικής σύνθεσης όλων των στοιχείων του Ελληνισμού.
Η τωρινή έκδοση είναι πιστή απόδοση του κειμένου της δεύτερης έκδοσης, που επιμελήθηκε ο ίδιος ο ποιητής. Έχουν διορθωθεί σιωπηρώς τα ελάχιστα τυπογραφικά σφάλματα ακόμη έχουν χωριστεί σε δύο λέξεις τα συμπλέγματα του τύπου ταγνό, στάλλο, κτλ. […] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)