Η “Φυλακή του Όλλυ” είναι άλλο ένα κείμενο του Μποντ που μιλάει για την ανθρώπινη εξαθλίωση. Δεν μοιάζει, όμως, με τα προηγούμενα έργα του, γιατί αυτό γράφτηκε μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου κι ο Μποντ κάνει μια τρομερή προσπάθεια για την ανασύνταξη των ανθρώπων που ανήκουν στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Έργο με δύναμη στις λέξεις και τις σιωπές του, μαύρο και πικρό, ανατρεπτικό και αποκαλυπτικό, γράφτηκε στην αρχή σαν σενάριο για την τηλεόραση και γνώρισε, σαν θεατρικό, την επιτυχία στο εξωτερικό. Τα πρόσωπα του έργου είναι Άγγλοι, αλλά πριν απ’ όλα είναι Ευρωπαίοι, ή μάλλον μπορεί να βρίσκονται παντού. Τα πρόσωπα της “ΦΥΛΑΚΗΣ”, τα δένουν μεταξύ τους κάποια εγκλήματα, τα ενώνει η ευθύνη για κάποια εγκλήματα. Έχουν, λοιπόν, μια συγγένεια.
Ο Μποντ είναι ένας συγγραφέας που η γραφή του δεν μπορεί να αποφύγει τη βία. Γιατί ένας συγγραφέας σαν κι αυτόν, που αισθάνεται την ευθύνη απέναντι στον εαυτό του και τους άλλους, δεν θα μπορούσε να γράψει χωρίς να λάβει υπόψη του τη βία που υπάρχει παντού. Η “Φυλακή” μπορεί να μιλάει για την περιπλοκότητα της σύγχρονης βίας στην καθημερινή μας ζωή, αλλά το σημείο εκκίνησης και οι καταστάσεις θα ‘λεγε κανείς ότι χαρακτηρίζονται από μια οδυνηρή απλότητα, σαν να προέρχονται από κάποια καθημερινή είδηση των εφημερίδων: “Πατέρας σκοτώνει την κόρη του για ένα φλυτζάνι τσάϊ”.
Ελπίδα Μπραουδάκη
(από το βιβλίο)