Η Ιστορία της πολιορκίας του Μεσολογγίου έχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα. Πρώτον το ότι γράφτηκε μόνο τρείς μήνες μετά την Έξοδο, και δεύτερον το ότι γράφτηκε από έναν ξένο. Ενθυμήματα από την πολιορκία έγραψαν μετά από λίγα χρόνια ο Κασομούλης και ο Σπυρομήλιος, αλλά αυτοί περιορίστηκαν στην αφήγηση μόνο όσων είδαν ή αντιλήφθηκαν οι ίδιοι. Αντίθετα, ο Αύγουστος Φαμπρ προσφέρει μια γενικότερη θεώρηση της πορείας της ελληνικής επανάστασης ( τι γίνονταν, δηλαδή, την ίδια στιγμή στο Ναύπλιο, στην Κόρινθο, στην Ύδρα), της κατάστασης και της στάσης της Ευρώπης ή των οθωμανικών ελιγμών. Ιστορίες έγραψαν κι ο Τρικούπης και ο Παπαρηγόπουλος κι άλλοι νεώτεροι ιστορικοί, που ήταν όμως όλοι Έλληνες και εκ των πραγμάτων, συναισθηματικά φορτισμένοι υπέρ του Ελληνικού αγώνα. Ο Φαμπρ δεν είχε κανένα λόγο να τον εξιδανικεύσει ή να μην είναι αντικειμενικός.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου