Η παρούσα εργασία είναι το προϊόν έρευνας, που ξεκίνησα πριν από είκοσι περίπου χρόνια στα Αρχεία της Δημογεροντίας Ηρακλείου, αποκείμενα τότε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης.
Η επιλογή της περιόδου 1878-1889 οφείλεται στην ιδιότητά της να είναι περισσότερο ενδεικτική της στάσεως των Κρητών απέναντι στην εκπαίδευση. Και τούτο γιατί τα προνόμια, όσα είχαν κατακτηθεί τότε, επέτρεπαν την ακώλυτη καλλιέργεια των γραμμάτων, σε αντίθεση με άλλες περιόδους, όταν σχολεία και δάσκαλοι βρίσκονταν υπό διωγμόν.