« Ο Χρήστος Καρούζος υπήρξε μορφή που κυριάρχησε στην ελληνική αρχαιολογία. Δημιούργησε ισχυρές φιλίες και εξ ίσου ισχυρές εχθρότητες. Η διήγηση του βίου του πέραν του αυτοτελούς ενδιαφέροντος που παρουσιάζει, φωτίζει κάπως και την κοινωνική πλευρά του έργου των Ελλήνων αρχαιολόγων, η οποία δεν γίνεται αντιληπτή. Την καλύπτει, πολλές φορές, η ευτέλεια του τρόπου εκτέλεσης και προβολής του έργου τους, συνάρτηση της αφθονίας των υλικών μέσων και της έλλειψης «αρχικού νοήματος» στις επιδιώξεις τους.. »
(από τον πρόλογο)