Κύριο αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η μικρή αγροτική κοινωνία της Άρτας σε μια κατεξοχήν μεταβατική περίοδο της ιστορίας της (1881-1912). Με βαθιά αποτυπωμένο το οθωμανικό παρελθόν στις αγροτικές δομές της, αγωνίζεται να λειτουργήσει μέσα στο νέο θεσμικό πλαίσιο της Ελλάδας του τελευταίου τετάρτου του 19ου αιώνα, που επικυρώνει συμβολικά η εμφάνιση του τραπεζικού κεφαλαίου στην περιοχή με τη λειτουργία του καταστήματος της Τράπεζας Ηπειροθεσσαλίας. Μέσα από την εξέταση θεμάτων όπως η οργάνωση του οικιστικού χώρου και η δημογραφική εξέλιξη, το γαιοκτητικό καθεστώς, η αγροτική παραγωγή, τα συστήματα καλλιέργειας και ο σχηματισμός γαιοπροσόδου, το τραπεζικό κεφάλαιο και η αγροτική πίστη, σκιαγραφείται το γενικότερο οικονομικό και κοινωνικό προφίλ της Άρτας, εντοπίζονται οι αλλαγές που σημειώθηκαν ή δρομολογήθηκαν στο διάστημα των τριάντα χρόνων από την ένταξη και ανιχνεύονται οι αντιστάσεις του αγροτικού χώρου στις συγκυριακές και διαρθρωτικές αντιξοότητες.