«…Συλλέχθηκαν και καταγράφηκαν πολλά περιηγητικά κείμενα ο αριθμός των οποίων ξεπερνάει τα εκατό, αλλά επιλέχθηκαν τελικά αυτά που αναφέρονται στα λατρευτικά μνημεία της Θεσσαλονίκης και παρουσιάζουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα νέα στοιχεία που περιέχουν. Ο κυριότερος λόγος της επιλογής αυτής βασίζεται στο γεγονός ότι οι βυζαντινές εκκλησίες της πόλης είχαν υποστεί μετατροπές και επεμβάσεις στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, οι οποίες καθαιρέθηκαν βιαστικά μετά την απελευθέρωση, χωρίς να κρατηθούν πάντα τα απαραίτητα στοιχεία. Οι μαρτυρίες λοιπόν των περιηγητών είναι πολύτιμες για την μελέτη των μνημείων της Θεσσαλονίκης, επειδή σε συνδυασμό με τα ανασκαφικά-αρχαιολογικά δεδομένα και τις πηγές μπορούν να διασαφηνίσουν την ιστορία τους, την οικοδομική τους εξέλιξη και τον ρόλο που έπαιξαν στη ζωή της πόλης. Αυτή ακριβώς η μελέτη έγινε εδώ για την εποχή από τον 12ο έως και το τέλος του 19ου αι. Περιέχονται έτσι πληροφορίες από την υστεροβυζαντινή περίοδο μέχρι και τις τελευταίες δεκαετίες της Τουρκοκρατίας και παρακολουθείται η εξέλιξη των αλλαγών στα μνημεία…».
(από την εισαγωγή του βιβλίου)