Το γενικό θέμα αναφέρεται στο χωρίο του “Άσματος των Ασμάτων” (3, 7-8), που είδαμε πιο πάνω και που χρησιμεύει και ως “υπόθεσις ή θεμέλιον” του έργου. Πρόθεση του συγγραφέα είναι να γράψει ένα έργο εγκωμιαστικό για την Παναγία, την οποία, κατά τους ερμηνευτές, συμβολίζει η “Κλίνη του Σολομώντος”. Και οι “Εξήκοντα Δυνατοί” αντιπροσωπεύουν εξήντα ιδιότητες της Παναγίας, από τις πολλές που της αποδίδονται από την Αγία Γραφή και από την εκκλησιαστική υμνολογία.
Το έργο, λοιπόν, εκτείνεται σε εξήντα θεωρητικά κεφάλαια, τους Δυνατούς, όπου ερμηνεύονται οι εξήντα ιδιότητες και τα αντίστοιχα γραφικά χωρία, και ύστερα από κάθε θεωρητικό κεφάλαιο ακολουθεί η διήγηση ενός θαύματος, που έχει περισσότερη ή λιγότερη σχέση με την ιδιότητα που ερμηνεύθηκε στο αντίστοιχο θεωρητικό κεφάλαιο. Στις αφηγήσεις αυτές παρεμβάλλονται διδακτικά σχόλια, ενώ το κάθε θαύμα τελειώνει με την ανάλογη προς το θέμα νουθεσία. […] (Από την έκδοση)