Κωνσταντίνος Παρθένης. Τέχνη και πνεύμα
Ο Κωστής Παρθένης (Αλεξάνδρεια 1878 – Αθήνα 1967) υπήρξε ο σημαντικότερος ζωγράφος των δύο τελευταίων αιώνων του νεώτερου ελληνικού κράτους, καθώς επέτυχε να συγκεράσει τη μορφολογική αντίληψη της μοντέρνας αισθητικής με την νεοελληνική αντίληψη της ζωγραφικής, όπου είχε κυριαρχήσει η “Σχολή του Μονάχου”. Με τη διδασκαλία του, άλλωστε, στη Σχολή Καλών Τεχνών επέδρασε αποφασιστικά στη διαμόρφωση της Γενιάς του ’30, που συνδύαζε την ελληνικότητα με τις σύγχρονες αισθητικές διατυπώσεις.
Το μνημειακό του έργο αναπτύσσεται σε ιστορήσεις ναών (Άγιος Γεώργιος Καΐρου, Άγιος Γεώργιος Πόρου και Άγιος Αλέξανδρος Παλαιού Φαλήρου), ενώ από τα φορητά έργα του με θρησκευτική θεματολογία ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει σειρά πινάκων με θέμα τον Ευαγγελισμό, στην οποία ο Παρθένης δημιουργεί μια προσωπική εικονογραφία με κυριαρχία του χρώματος.
Στο κοσμικό έργο του εμπνέεται από την ελληνική λιτότητα, καθώς και από το φως και τη χρωματική αρμονία της ελληνικής φύσης.
