Επιχειρώντας να νομιμοποιήσω την πρακτική της δραματοποίησης κειμένων της αρχαίας ελληνικής ιστοριογραφίας και την λειτουργική προσαρμογή τους σε διαφορετικούς επικοινωνιακούς κώδικες, έχω κατ’ επανάληψιν υποστηρίξει ότι η ιστορική αφήγηση περιέχει εγγενώς “δραματικότητα” (τ.ε. θεατρικότητα και συναισθηματική ένταση), η οποία κατά την αναγνωστική προσπέλαση του κειμένου παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, λειτουργικά ουδέτερη και αδρανής· και ότι οι θεατρικοί κώδικες συντελούν, ώστε η δραματική αυτή ενέργεια να βρει διεξόδους εκτόνωσης, δυναμικούς τρόπους ανάγλυφης έκφρασης. […]
(Από την έκδοση)
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
20%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
20%
10%
10%
10%
10%
10%