«Ο Μανουήλ Μάξιμος Πλανούδης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους λογίους της παλαιολόγειας αναγέννησης κατά το τελευταίο τέταρτο του 13ου αιώνα. Εξαιτίας της ευρύτητας του συγγραφικού του έργου, γεγονός που οφείλεται και στις διδακτικές του δραστηριότητες, η σύγχρονη έρευνα ασχολήθηκε διεξοδικά με την πολυσχιδή του προσωπικότητα. Στην περίπτωση ωστόσο των επιστολών του διαπιστώνεται η απουσία μιας αυτοτελούς εργασίας με αντικείμενο τη συστηματική μελέτη και τον μεθοδικό σχολιασμό τους.
Σκοπός της παρούσας μονογραφίας είναι αφενός η ανάδειξη της πολυμέρειας του Πλανούδη μέσα από τη σύνθεση της βιογραφίας του και αφετέρου η ενδελεχής εξέταση του επιστολογραφικού του έργου τόσο ως προς το περιεχόμενό του όσο και ως προς τη μορφή και τη γλώσσα του. Ειδικότερα, η μελέτη αυτή έχει ως κύριους στόχους την ένταξη του επιστολογράφου Πλανούδη στο ευρύτερο πνευματικό και κοινωνικό περιβάλλον της εποχής του και παράλληλα τη θεώρηση της συλλογής επιστολών του ως λογοτεχνικού δημιουργήματος μέσα από το οποίο προβάλλονται οι σκέψεις, οι ιδέες και οι απόψεις του…».
(από τον πρόλογο της έκδοσης)