Ο τόμος πραγματεύεται το εικαστικό έργο του Μιχάλη Μιχαηλίδη, ενός ιδιαίτερου καλλιτέχνη της κυπριακής διασποράς. Ο Μιχάλης Μιχαηλίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1923. Σπούδασε καλές τέχνες και αρχιτεκτονική στην Ιταλία και στην Αγγλία. Από το 1955 έζησε μόνιμα στο Λονδίνο (μέχρι το τέλος της ζωής του το 2015) όπου εργάστηκε κυρίως ως εικαστικός δημιουργός. Οι πρώτες του νεανικές ζωγραφικές συνθέσεις είναι παραστατικές και έχουν σχέση με τον ηθογραφικό κόσμο της Κύπρου. Η παραστατικότητα στο έργο του Μιχαηλίδη εγκαταλείπεται σταδιακά με αφαιρετικές διαδικασίες και δίνει τη θέση της σε χρωματικές και γραμμικές αντιπαραθέσεις, οι οποίες από το 1964 οδηγούν στις ανάγλυφες γεωμετρικές και ρυθμικές του κατασκευές. Το έργο του θα πρέπει να ενταχθεί στις πιο προωθημένες εκδοχές της μεταπολεμικής αντίληψης για την εικαστική δημιουργία.