(…) Οι «Μνήμες Καππαδοκίας» έχουν ως κεντρικό θέμα τους την καμπύλη της κοινωνικο-ιστορικής ζωής των ελληνόφωνων χριστιανικών χωριών από τον 19ο αιώνα μέχρι την ώρα της υποχρεωτικής ανταλλαγής των πληθυσμών του 1924. Το χωριό – υπόδειγμα είναι η Τελμησός, που υπήρξε ο ιδιαίτερος στόχος των μελετών της συγγραφέως. Με σκοπό να γίνει κατανοητό το θέμα, η εισαγωγή μάς τοποθετεί σύντομα στον ευρύτερο χώρο της Μικρασίας και ειδικότερα της Καππαδοκίας. Μας αναφέρονται οι λόγοι επιλογής της μικρής Καππαδοκίας ως στόχου της μελέτης καθώς και οι περγαμηνές για την επιλογή της Τελμησού από τοπογραφική και κοινωνική άποψη πάντοτε διανθισμένη από τον γνήσιο λόγο των ανθρώπων του τόπου. Η διαδρομή του χωριού αυτού στην πρόσφατη ιστορία μας φωτίζει και την πορεία όλων των χριστιανικών χωριών μέχρι την ανταλλαγή του 1924.
Το τελευταίο μέρος μάς περιγράφει και μας εξηγεί τις τελευταίες μέρες της Εξόδου των Ελλήνων της Καππαδοκίας με τον ιδιόρρυθμο τρόπο της μη επέμβασης στο κείμενο, μοναδικά με μαρτυρίες πληροφορητών αριστοτεχνικά συνδυασμένες. (…)