Η κατάσταση των σωζόμενων βυζαντινών μνημείων είναι τέτοια που αναγκάζει τον ερευνητή, ο οποίος επιθυμεί να σχηματίσει μια αρκετά καθαρή ως πλήρη εικόνα για την αρχική μορφή τους, να προσφεύγει στη μελέτη γραπτών πηγών, ώστε μέσα από τις σωζόμενες σ’ αυτές περιγραφές να καλύπτει τα κενά, που προκαλούν στην προσπάθεια αποκατάστασης του τότε υλικού περιβάλλοντος τόσο η φθορά του χρόνου όσο και οι επεμβάσεις των ανθρώπων. Όπως είναι ευνόητο, η ανάγκη προσφυγής στις παραπάνω πηγές γίνεται εντονότερη όταν ενδιαφέρεται κανείς να περιγράψει τα ιδιωτικά κτήρια, κατοικίες και καταστήματα, που λόγω της ευτελέστερης κατασκευής τους υπήρξαν λιγότερο ανθεκτικά απ’ ό,τι π.χ. τα κάστρα, αλλά και δεν γνώρισαν καμιά προστασία, όπως οι ναοί και οι μονές. Δεν λείπουν λοιπόν οι εργασίες που, έχοντας ως οδηγό κάθε είδους κείμενα παρουσιάζουν με αρκετή ενάργεια βυζαντινά κτίσματα και κατά κύριο λόγο τη βυζαντινή οικία. […]
(από το βιβλίο)