Στην ιστορία του μεταβυζαντινού ελληνικού πολιτισμού, και των ελληνορωσικών πολιτιστικών σχέσεων, ο αρχιμανδρίτης της Μονής Ιβήρων του Άθω Διονύσιος ανήκει στη μακρά σειρά των λογίων εκείνων που το έργο τους (παρά το ότι συχνά μνημονεύεται στη βιβλιογραφία, αρχής γενομένης ήδη από τον 19ο αιώνα) δεν έχει προσελκύσει το ειδικό ενδιαφέρον της έρευνας και παραμένει ουσιαστικά άγνωστο. Ως ένα βαθμό η τύχη του Διονυσίου στην επιστημονική έρευνα προσδιορίστηκε από το γεγονός ότι η δράση του υπήρξε πολυσχιδής και οι περισσότερες από τις μνείες στην παλαιότερη βιβλιογραφία έχουν καταγράψει αποσπασματικά την παρουσία του στην πολιτιστική ζωή της εποχής.
(απόσπασμα από τα προλεγόμενα)
10%
10%
10%
10%
10%
10%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
10%
10%
10%
10%
10%
10%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
20%
20%