Οι φόβοι, συλλογικοί ή εξατομικευμένοι, αποτελούν μια ψυχική σταθερά και συνάμα ένα μηχανισμό αυτοϊσορρόπησης ή απορρύθμισης. Είναι καθημερινοί με συνεχώς παρούσες αφορμές νοηματοδοτημένες από τη μαγική σκέψη, αλλά συγχρόνως είναι και αιφνίδιοι, γιατί η αιτία τους δεν είναι προβλεπτή, μολονότι επαναλαμβανόμενη με μεγαλύτερη ή μικρότερη συχνότητα.
Οι φόβοι ως γεγονότα κοινωνικά εγγράφονται από πολύπλεγμα των συλλογικών συμπεριφορών και των νοοτροπιών που τις διέπουν: δεν είναι μονοσήμαντοι, και ο πολιτισμικός χρόνος ή τα πολιτισμικά περιβάλλοντά τους σημαίνονται διαφορετικά. Έργο της ιστορίας είναι να διακρίνει τη βίωση και τη διαχείρισή τους, να ξεκαθαρίσει τα πεδία τους.
Οι ομιλίες που περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο αναφέρονται σε ορισμένα από τα πεδία αυτά, εκείνα για τα οποία η σύγχρονη ιστορική μας έρευνα έχει την καλύτερη προετοιμασία.
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)