Π. Τέτσης, Η εμμονή του βλέμματος / Panayiotis Tetsis, The Obsession of the Gaze

«Το έργο του Παναγιώτη Τέτση μπορεί να γίνει αντιληπτό ανά περιόδους μέσα από τη συνομιλία του με τις εικαστικές παραδόσεις του ευρωπαϊκού μοντερνισμού, ακόμη και την εκλεκτική του συγγένεια με τη μονοχρωματική αφαίρεση. Ωστόσο, εάν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά, θα διαπιστώσουμε τη σταθερή προσήλωση του καλλιτέχνη στην παραστατική ζωγραφική, την ενεργειακή μήτρα του χρώματος και τη μελέτη του φωτός ως τους βασικούς πυλώνες της συνθετικής αντίληψης που διατρέχει το σύνολο της δουλειάς του και τον καθιστά μοναδικό και απόλυτα αναγνωρίσιμο στην ιστορία της ελληνικής τέχνης. Ιδιαιτέρως κατά την περίοδο των σπουδών του στο Παρίσι (1953-1956) διαπιστώνουμε την έντονη επίδραση που δέχτηκε από την επαφή του με τα μετεμπρεσιονιστικά ρεύματα και τους φωβιστές ζωγράφους, χωρίς ωστόσο η έκρηξη των έντονων χρωματικών αντιθέσεων να τον οδηγεί στην πλήρη αποδέσμευση από το ορατό, το αντικείμενο των αισθήσεων. Με έναν θαυμαστά ισορροπημένο τρόπο, ο Τέτσης συνεχίζει να διερευνά τα πάθη της ψυχής, τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και το αστικό περιβάλλον, τον σύγχρονο τρόπο ζωής και τις σταθερές ορίζουσες της ταυτότητας, ενώ παραμένει πιστός στην έρευνα των πλαστικών αξιών και στην άσκηση του βλέμματος, στη μεταστοιχείωση του ρυθμού, της σύνθεσης του φωτός και του χρώματος, ακόμη και όταν πρόκειται για εκείνα τα υπέροχα άγρια και λαμπερά “σφαχτά” του, στα οποία αναγνωρίζουμε την επίδραση του Ρεμπράντ και του Σουτίν».

Συραγώ Τσιάρα
Ιστορικός της Τέχνης
Διευθύντρια Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου

(από το βιβλίο)