Η “γνωριμία” μου με τον Πίνδαρο άρχισε στα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια, και η ποίησίς του με εντυπωσίασε – στο μέτρο που μπορούσα τότε να την κατανοήσω. Για αρκετά μετέπειτα έτη εδίδαξα σε φοιτητές κυρίως τον 1ο Ολυμπιόνικο, αλλά και πάλιν δεν επέτυχα να διεισδύσω στο δαιδαλώδες ερμηνευτικό μεγαλείο του ύμνου και να αποκαλύψω τα μυστικά του. Από το τέλος λοιπόν του 2002, και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004, απεφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά με τον ύμνον αυτόν, μετά και την διαπίστωσιν ότι δεν υπάρχει σχολιασμός του στα Ελληνικά -από δε τις άλλες επινίκιες ωδές του Πινδάρου ελάχιστες (δύο ή τρεις μόνον) έχουν σχολιασθή στην γλώσσα μας· αντιθέτως, η ξένη βιβλιογραφία για τον ποιητή, αλλά και για τον 1ο Ολυμπιόνικο, είναι εκτενέστατη. […]