Στον τόμο αυτόν συγκεντρώνονται τα ροϊδικά μελετήματα του Ανδρέα Μ. Ανδρεάδη, όσα έχουν δημοσιευτεί σταδιακά σε διάφορα έντυπα κατά την περίοδο 1911-1934. Ανεψιός του Ροΐδη και πρώτος φιλολογικός του εκδότης, ερευνητής και γόνιμος συγγραφέας, ο Ανδρέας Ανδρεάδης (1876-1935) υπήρξε πρωτίστως διαπρεπής πανεπιστημιακός και οικονομολόγος. Συμπληρωματικά και παράλληλα προς τις βασικές του επιστημονικές επιλογές έρχονται τα άλλα του ενδιαφέροντα: η ιστορική έρευνα (και όχι μόνο η σχετική με την Οικονομία), η λογοτεχνία, οι καλές τέχνες, η μουσική, προπάντων το θέατρο και η κριτική του. Ο πολυμερής και πολυμέριμνος Ανδρεάδης, ακόμη και μετά την έκδοση των ροϊδικών “Έργων” (1911-1914), βρίσκει τον χρόνο να προβάλλει επανειλημμένα την προσφορά του θείου του με δημοσιεύματα και διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η εισαγωγή του “Εμμανουήλ Ροΐδης (Βιογραφικόν Σημείωμα)” είναι το βασικότερο και αναλυτικότερο κείμενο που διαθέτουμε για τη ζωή και το έργο του Ροΐδη. Εκπονώντας μια βιοεργογραφία “του εξοχωτάτου ίσως των Ελλήνων λογογράφων”, ο Ανδρεάδης αποβλέπει, ανάμεσα στ’ άλλα, στην προβολή του Ροΐδη ως σημαντικού, ίσως του σημαντικότερου, σύγχρονου Έλληνα συγγραφέα και στην αναθεώρηση της δημόσιας εικόνας του παραδοξολόγου, προκλητικού αντιρρησία, άθεου κ.λπ. Και επιτελεί το χρέος του με σοβαρότητα και ευσυνειδησία, κατά τις προδιαγραφές που χαρακτηρίζουν τη συγγενική του σχέση, το επιστημονικό του ήθος, την εποχή του και την τάξη του.
